Om alle vrouwen die zwanger zijn in deze periode een beetje steun, herkenning en inspiratie te geven, interview ik de komende weken verschillende mommy’s to be die precies hetzelfde mee maken. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe zij deze tijd beleven en om gaan met hun eventuele angsten en verschillende gevoelens die hierbij komen kijken. Daarom vind ik het heel fijn dat Elise hier aan mee wilde werken, want als moeder van bijna drie kindjes ben ik heel nieuwsgierig hoe zij om gaat met deze veranderingen!
Elise woont samen met haar man Arjen, dochter Summer (5) en zoon Filip (2) in een groene buitenwijk van Amsterdam. Naast het moederschap blogt ze over haar kijk op het ouderschap en alles wat daar bij komt kijken maar ook over haar favorieten op het gebied van verzorging, voeding en kleding. Daarnaast is het super leuk om haar leven te volgen via Instagram en is ze in mijn eigen ogen altijd heel positief en realistisch. Maar naast dit alles is ze nu natuurlijk ook zwanger, van haar derde kindje!
Allereerst hoe voel je je en hoe veel weken ben je nu?
Ik ben nu 15 weken en ik voel me top! Van week 7-11 voelde ik me belabberd (misselijk, moe) maar nu is dat weer over dus ben ik vooral aan het genieten.
Hoe vind je het om in deze periode zwanger te zijn? Nu je ook minder (fysiek) contact kan hebben met je vrienden en familie?
Aan de ene kant vind ik het vervelend, want ik heb bijna geen controles en de extra echo’s zijn afgezegd. Ik vind het wel lastig om in deze periode (waarin ik de baby nog niet echt voel) zo weinig ‘bevestiging’ te krijgen via filmpjes of het geluid van het hartje. Ook het niet zien van vrienden en familie vind ik erg jammer, maar we bellen en facetimen wel veel dus dat maakt veel goed. Aan de andere kant kan ik nu wel mega veel rust nemen, normaal gesproken zou mijn leven er een stuk hectischer uit zien. Ook geniet ik er van om de zwangerschap meer met Summer te kunnen bespreken. Omdat zij wat ouder is en nu altijd thuis is maakt ze het nog bewuster mee.
Merk je dat je meer angst hebt, of ben je juist heel positief ingesteld? Hoe ga jij hier mee om?
De eerste twee weken van de quarantaine was ik heel angstig en checkte ik een aantal keer per dag het nieuws. Wat me nog angstiger maakte. Op een gegeven moment heb ik er voor gekozen om daar mee te stoppen en heb ik mediteren weer opgepakt om te kalmeren. Dat hielp enorm. Op dit moment sta ik er veel positiever in, geniet ik van de huidige situatie maar ben ik wel voorzichtig met naar buiten gaan. Gelukkig ben ik van mezelf best een huismus en ben ik heel graag thuis.
Hoe ga jij verder om met het volgen van nieuws nu je zwanger bent? Merk je dan ook dat je echt gevoeliger bent voor negativiteit?
Ik kijk maximaal 1x per dag het nieuws op mijn telefoon. Op social media zie ik dan ook soms wel het een en ander voorbij komen maar dat druk ik dan weg. Ik probeer daar selectief in te zijn, ik kijk alleen NOS en geen ‘sensatie’ nieuws. Ik merk dat ik heel gevoelig ben voor negativiteit en ‘zielige’ dingen. Ik wil er eigenlijk zo min mogelijk mee bezig zijn, om die reden doe ik ook niet mee met allerlei intitatieven of deelacties.
Zou je graag thuis of in het ziekenhuis willen bevallen? En zijn er dingen rondom de geboorte die je nu misschien wel anders wil?
Ik ben twee keer in het ziekenhuis bevallen en als de mogelijkheid er tegen die tijd is zou ik dat graag weer doen. Veel mensen hebben een hekel aan het ziekenhuis maar ik vind het een fijne en veilige plek, ik voel me er op mijn gemak. Concrete plannen voor mijn bevalling maak ik niet meer. Bij de vorige twee keren sloeg ik mijn vooraf gemaakte plannen ook in de wind dus ik ga er dit keer open in. Zo wilde ik de tweede keer graag in bad bevallen maar had ik bij elke wee een opvlieger. No way dat ik in dat warme bad zou stappen!
Heb je verder nog tips voor andere mama’s voor de bevalling?
Een bevalling is natuurlijk super persoonlijk en verschillend per vrouw. Voor mij hielpen deze twee dingen wel heel goed: Letten op de ademhaling tijdens de wee, (2x kort en dan 1x lang hielp bij mij heel goed) en de adem niet inhouden. Proberen niet te verkrampen. Je maakt het jezelf veel makkelijker als je probeert te ontspannen tussen elke wee, hoe lastig ook. Schouders omlaag, rustig ademen, handen ontspannen en op naar de volgende. Verder had ik veel aan de Geboorte-TENS. Een apparaatje dat schokjes stuurt naar je rugspieren door middel van een soort pleisters met draadjes eraan. In je hand houd je een soort afstandsbediening waarmee je de schokjes harder of zachter kan zetten. Het gaf me wat afleiding!
Wat vond je van de overgang van één naar twee kinderen? En hoe denk je dat het straks met drie kindjes zal zijn?
De overgang van één naar twee kinderen vond ik mentaal niet zo zwaar, meer fysiek. Ineens was er altijd wel iemand die zorg nodig had. Ik ben veel meer bezig. Eten aan het maken, aan het verschonen/aankleden etc. Maar dat went :-). Met drie is dat denk ik nóg meer. Maar ik weet dat het slechts de eerste paar jaar zijn waarin ze zoveel verzorging nodig hebben. Filip is nu al zoveel zelfstandiger dan een jaar geleden. Dus dat helpt de pittige tijden te relativeren.
Het is jouw derde zwangerschap, zou je andere vrouwen nog iets willen mee geven die het voor het eerst allemaal mee maken?
Mijn eerste zwangerschap heb ik in een soort roes meegemaakt. Elk symptoom, mijn veranderende lichaam, de hormonen, alles was nieuw en intens. Wat ik fijn vond was heel veel foto’s maken en dingen opschrijven in een dagboek (toen had ik nog geen Instagram of blog). Ook kletsen met vrouwen die zwanger waren vond ik heel fijn, de herkenning! De tweede en nu derde keer is alles bekend en haast vertrouwd. Ik vergeet soms zelfs dat ik zwanger ben, vooral omdat ik nog niet echt een buik heb die in de weg zit!
Lieve Elise, heel erg bedankt voor je tijd, moeite en mooie antwoorden.
Ik hoop dan ook heel erg dat elke mama hier iets aan zal hebben, dus laat vooral even hieronder of op Instagram weten wat je er vond!
Liefs,
Wietske
